Het is inmiddels al meer dan een maand geleden dat de jonge proggers van Golden Caves hoge ogen wisten te gooien in de Schuit en kort daarna hun debuutalbum naar buiten brachtten. Hoewel het inmiddels dus wel wat aan de late kant is, hier desondanks mijn oordeel.
De jonge proggers van Golden Caves lijken om te beginnen met hun recent uitgebrachte debuut “Collateral” zich volledig niks van gebruikelijke “prog-standaarden” aan te trekken. De band heeft er namelijk voor gekozen om naast een meer gebruikelijke overigens wel ijzersterk en strak uitgevoerde prog-sound ruimte te maken voor een bepaalde frisheid en toegankelijkheid binnen een sound, wat in deze context allesbehalve negatief bedoelt is, integendeel. Juist het feit dat de band al dan niet bewust de keuze maakt tot de inclusie van deze frisse muzikale elementen als op punten zowel klassiek als “pop” aandoende piano, de soulvolle vocalen van vocaliste Romy Ouwekerk, en hier en daar zelfs een tikkeltje psychedelica geven de band een volledig eigen en unieke sound die misschien nog wel het beste als “progpop” te omschrijven valt.
↧